یک معامله تجاری تیز یا یک جنایت فدرال؟ قضات آنچه را که در قراردادهای دولتی تقلب محسوب می شود، بررسی خواهند کرد.

پیش نمایش پرونده

Ciminelli علیه ایالات متحده شامل یک رسوایی تقلب در مناقصه مرتبط با یک پروژه توسعه در بوفالو، نیویورک (نشان داده شده در بالا). (ویکی مدیا کامانز)

در طول 40 سال گذشته، دیوان عالی بارها نگر، خود را در مورد وسعت تعقیب کیفری فدرال تحت قو،ن کلاهبرداری پستی و سیمی ابراز کرده است. تصمیمات دادگاه دامنه قدرت فدرال را محدود کرده است، به ویژه در به رسمیت شناختن حق ،ت های ایالتی و محلی برای فعالیت بدون نفوذ فدرال ناروا. که در Ciminelli علیه ایالات متحدهکه در روز دوشنبه مورد بحث قرار خواهد گرفت، دادگاه به نگر، های مشابهی در مورد پرونده تقلب در مناقصه نیویورک بازگشت. آیا یک پیمانکار ،تی از تماس های خود در داخل ،ت ایالتی سوء استفاده مجرمانه می کرد؟

در سال 2012، اندرو کومو، فرماندار نیویورک، یک کمپین یک میلیارد دلاری برای توسعه منطقه بزرگ بوفالو در پروژه “میلیارد بوفالو” راه اندازی کرد. شرکت مدیریت فورت شوی،، یک نهاد غیرانتفاعی وابسته به سیستم دانشگاه ،تی، مسئول تخصیص بودجه میلیارد بوفالو بود. هیئت مدیره فورت شوی، در نهایت قرارداد توسعه ۷۵۰ میلیون دلاری را به یک شرکت بوفالو به رهبری لویی سیمینلی اعطا کرد.

بی اطلاع هیئت مدیره فورت شوی،، سیمینلی با افراد داخلی مانند آلن کالویروس کار می کرد تا روند تخصیص میلیارد بوفالو را به نفع خود شکل دهد. Kaloyeros یک پروسه پیشنهاد غیرعادی را برای فورت شوی، اجرا کرد. او به‌جای اینکه شرکت‌ها برای پروژه‌های خاص مناقصه کنند، فرآیند پیشنهادی را ایجاد کرد که به شرکت‌ها اجازه می‌داد برای تبدیل شدن به یک «شریک توسعه استراتژیک» مناقصه کنند. یک شریک توسعه استراتژیک برای اولین بار در صف مذاکره با فورت شوی، خواهد بود، اما شریک شدن به این م،ی نیست که شریک ،وما برای هر پروژه ای انتخاب می شود. سپس Kaloyeros معیارهای انتخابی را اجرا کرد که به نفع شرکت Ciminelli بود، مانند ا،امی که شرکت در بوفالو مستقر باشد و شرکت از نرم‌افزاری استفاده کند که قبلاً Ciminelli استفاده می‌کرد. پس از اینکه هیئت مدیره شرکت Ciminelli را به ،وان شریک توسعه استراتژیک انتخاب کرد، متعاقباً در مورد قرارداد 750 میلیون دلاری مذاکره کرد.

انتخاب اولیه برای محاکمه Ciminelli به دلیل کلاهبرداری سیمی چندین مشکل را ایجاد کرد. اولاً، کلاهبرداری سیمی معمولاً مست،م اثبات این است که متهم قصد فریب و محروم ، قرب، از پول یا دارایی را داشته است. در اینجا، کلاهبرداری ادعایی یک مورد ساده دزدی نبود: Ciminelli شخصاً با 750 میلیون دلار فرار نکرد. ساخت پروژه توسعه انجام شد. در عوض، دادستان ها خاطرنشان ،د که شرکت Ciminelli برای نقش مدیریتی خود غرامت قابل توجهی دریافت کرده است و هزینه های مدیریتی Ciminelli را با هزینه های کمتری که توسط رقبا دریافت می شود مقایسه می کند. با این وجود، دادگاه بدوی شواهدی را که در مورد کیفیت خدمات مدیریت توسعه Ciminelli بحث می‌کرد، نپذیرفت، بنابراین هیئت منصفه را از بررسی اینکه آیا افزایش کیفیت کار مدیریت Ciminelli ممکن است غرامت بالاتر را توجیه کند، منع کرد.

دادستان های فدرال در پرونده های فساد، گزینه دیگری برای اثبات تقلب دارند: محرومیت از خدمات صادقانه. دوازده سال پیش، در S،ing در مقابل ایالات متحده، دادگاه عالی اعلام کرد که کلاهبرداران می توانند قرب،ان را به طور جنایی نه تنها از پول یا دارایی محروم کنند، بلکه از حق نامشهود خدمات صادقانه نیز محروم کنند. شهروندان حق دارند از خدمات صادقانه کارمندان ،ت بهره مند شوند و یک کارمند ،تی بی وجدان ممکن است شهروندان را از این خدمات صادقانه محروم کند. بر اساس این تئوری، دادستان ها مجبور نیستند نشان دهند که چگونه ،ت از این رفتار ناجوانمردانه ضرر کرده است. دادستان ها باید نشان دهند که متهم در رشوه یا رشوه غیرقانونی شرکت داشته است. اثبات اینکه متهم دارای تضاد منافع نامشخصی بوده است برای اثبات تقلب کافی نیست. در اینجا، دادستان شواهدی ارائه ن،د که Ciminelli را به پرداخت رشوه یا رشوه مرتبط کند.

در عوض، دادستان‌ها درباره محرومیت از «حق کنترل» بحث ،د: فریب‌های Ciminelli و Kaloyeros هیئت مدیره فورت شوی، را از حق کنترل سرمایه‌های Buffalo Billion و فرآیند تخصیص مرتبط محروم کرد. هیئت مدیره فورت شوی، علاقه خود را به یک فرآیند من، و رقابتی مناقصه از دست داد زیرا از ترتیبات Ciminelli و Kaloyeros اطلاعی نداشت. دادگاه بدوی این حق کنترل نظریه را برای هیئت منصفه توضیح داد و هیئت منصفه Ciminelli را به اتهام کلاهبرداری با سیم مجرم شناخت. دادگاه استیناف ایالات متحده برای حوزه 2 تایید کرد محکومیت Ciminelli، و او اکنون از دادگاه عالی می خواهد که آن را لغو کند.

استدلال سیمینلی

دودکش ها استدلال می کند که نظریه «حق کنترل» محرومیت راه‌حلی نادرست در برابر تصمیم‌گیری است مهارت: کالویروس یک تضاد منافع فاش نشده داشت، زیرا او به نفع Ciminelli کار می کرد، اما تضاد منافع فاش نشده به تنهایی برای اثبات تقلب کافی نیست. اگر دادستان ها نمی توانستند رشوه یا رشوه را ثابت کنند، باید ثابت می ،د که سیمینلی قصد از دست دادن پول یا دارایی را داشته است. Ciminelli سپس استدلال می کند که اقدامات او فورت شوی، را از هیچ پول یا دارایی محروم نکرد. تقلب در مناقصه تنها مرحله اول فرآیند انتخاب را تحت تأثیر قرار داد: اینکه کدام شرکت اولین مذاکره کننده با فورت شوی، خواهد بود. بنابراین، هیچ فریبکاری در خود مذاکره پروژه وجود نداشت. اگر اعضای هیئت مدیره در مذاکرات خود با Ciminelli در مورد پروژه 750 میلیون دلاری ناراضی بودند، می توانستند با شرکت دیگری وارد مذاکره شوند، اما آنها همچنان تصمیم گرفتند که پروژه را به شرکت Ciminelli واگذار کنند.

استدلال ،ت فدرال

،ت استدلال می کند که هیئت منصفه به درستی دریافته است که Ciminelli قصد دارد فریب دهد و زیان اقتصادی محسوسی برای فورت شوی، ایجاد کند. وکیل کل آمریکا یادداشت های کوتاه او در دستورالعمل هیئت منصفه آمده بود: «اگر ،ت ثابت می‌کند که متهم باعث شده فورت شوی، قراردادی منعقد کند، در غیر این صورت این توافقنامه انجام نمی‌شد، یا باعث شد فورت شوی، با طرف مقابلی که در غیر این صورت نمی‌کرد معامله کند، بدون اینکه ثابت کند که فورت شوی، به این ترتیب در معرض آسیب های اقتصادی ملموس قرار گرفت، پس ،ت بار اثبات خود را بر عهده نخواهد گرفت.» بنابراین، علی‌رغم بحث «حق کنترل»، ،ت ادعا می‌کند که هیئت منصفه می‌توانست روی آسیب اقتصادی ملموس پرداخت هزینه‌های مدیریت بالاتر به شرکت Ciminelli تمرکز کند.

تحلیل و بررسی

این پرونده با اختلافات فساد قبلی که توسط دیوان عالی کشور انتخاب شده بود، شباهت دارد. این شامل میلیون‌ها نفر در بودجه ایالت نیویورک می‌شود و بنابراین نگر،‌های فدرالیسم را افزایش می‌دهد: ایالت‌ها چقدر باید در تصمیم‌گیری‌های حکومتی بدون دخالت فدرال انعطاف‌پذیری داشته باشند؟ روند مناقصه ممکن است برای رقبای Ciminelli ناعادلانه بوده باشد، اما آیا این ناعادلانه مستحق مداخله فدرال بود؟ مح،ه آسیب در این مورد نیز نامشخص است: آیا Ciminelli قصد داشت خسارتی به فورت شوی، وارد کند؟ ممکن است یک مورد قوی‌تر وجود داشته باشد که Ciminelli می‌خواست با محروم ، رقبای خود از شانس حضور در Buffalo Billion، ضرر تجاری به آنها وارد کند. در نهایت، چون این یک پرونده جنایی است، شبح جرم انگاری بیش از حد وجود دارد. آیا Ciminelli متوجه شده بود که او مرتکب یک جنایت فدرال شده است، برخلاف استفاده از شیوه‌های تجاری تیز برای کنار زدن رقبا؟

فریب در فرآیند قراردادهای ،تی یک تهدید مشروع است و دادگاه ها در تعیین اینکه کدام اشکال فریب به اندازه کافی جدی هستند که مستحق مجازات های کیفری باشند با چالش روبرو هستند. سطحی از عدم صداقت انتظار می رود – زم، که یک پیمانکار “بهترین” پیشنهاد خود را ارائه می دهد، احتمالاً در مذاکرات دخیل است. از سوی دیگر، رفتار تب، قیمت گذاری در میان پیمانکار، که برای ،ب و کار مناقصه می کنند، هم نامن، و هم غیرقانونی است. چه زم، جریمه های مالی برای بازدارندگی پیمانکاران نابجا کافی است و چه زم، زندان فدرال در محدود ، رفتار بد مهم می شود؟

در مورد Ciminelli، به نظر می‌رسد که اشتباه اصلی او «دزدیک شدن به خط مقدم» در فرآیند مذاکره باشد. اگر دیوان عالی به روند خود برای محدود ، دامنه جرم انگاری کلاهبرداری فدرال ادامه دهد، می تواند این کار را با حذف نظریه «حق کنترل» تقلب انجام دهد. تصمیمی که این تئوری را محدود یا نادیده می‌گیرد، می‌تواند عدم اطمینان را در میان پیمانکاران ،تی کاهش دهد. پیمانکاران بالقوه زم، که در مذاکرات پیش از مذاکره با مقامات ،تی شرکت می کنند، با خطر کمتر زندان مواجه خواهند شد. کمتر مشخص است که چنین تصمیم محدود کننده ای تا چه اندازه به نفع سیمینلی خواهد بود. از آنجایی که دستورالعمل‌ها و حقایق هیئت منصفه فضایی را برای اثبات آسیب‌های اقتصادی ملموس فراهم می‌کند، مشخص نیست که زبان «حق کنترل» تا چه اندازه بر تصمیم هیئت منصفه برای محکومیت تأثیر داشته است.