درباره روند جنایات خشونت آمیز در کارولینای شمالی چه می دانیم؟ – قانون جزایی کارولینای شمالی قانون جزایی کارولینای شمالی

آمار جنایت خواندن قانع کننده است. هنگامی که آژانس های فدرال ،ن های جدیدی از میزان جرم و جنایت ملی منتشر می کنند، رسانه های خبری به شدت بالا می روند. میزان جرم و جنایت، علل آن و نحوه رسیدگی به جرم به شدت مورد بحث است. جرایم خشونت آمیز به ویژه باعث نگر، در مورد امنیت عمومی و واکنش من، سیاستی می شود.

بنابراین، داده ها در مورد روند جرایم خشونت آمیز در کارولینای شمالی به ما چه می گویند؟

داده‌ها از کجا می‌آیند و چه چیزهایی می‌توانند و نمی‌توانند درباره جرم به ما بگویند

سه منبع اصلی داده های جرم در کارولینای شمالی وجود دارد: داده های پلیس، داده های دادگاه و نظرسنجی قرب،ان (شکل 1).

این پست بر دو مجموعه داده اول تمرکز دارد: داده های پلیس و دادگاه. اگرچه داده‌های نظرسنجی قرب،ان (از نظرسنجی سالانه قرب،ان جنایت ملی) ،ن‌هایی را برای کشور و کارولینای شمالی ارائه می‌کند، اما استفاده از آنها چالش برانگیز است و یک بحث عمیق به بیش از یک پست وبلاگ نیاز دارد.

اطلاعات پلیس در مورد جرم گزارش شده

،اوین اصلی اخبار ملی در مورد جرم معمولاً به داده های پلیس متکی هستند. این داده ها – که توسط برنامه گزارش جرم ی،ان FBI (UCR) اداره می شود – از دهه 1960 به شکلی در دسترس بوده است. آنها شامل معیارهای استاندارد شده جرم در سراسر کشور هستند و شامل جرم گزارش شده یا کشف شده توسط مجری قانون می شوند. سپس مجری قانون داده ها را به اداره تحقیقات ایالتی کارولینای شمالی (SBI) ارسال می کند، که به ،ه خود داده ها را جمع آوری و به FBI منتقل می کند. برآوردها برای کارولینای شمالی از SBI یا FBI در دسترس است.

همانطور که اشاره شد، این داده ها فقط جرایمی را که توسط مجریان قانون کشف شده یا به آنها گزارش می شود، ثبت می کند. با این حال، قرب،ان اغلب جنایات خشونت آمیز را به مجریان قانون گزارش نمی کنند. تحقیقات نشان می دهد که کمتر از پنج مورد از هر ده مورد قرب، خشونت آمیز به پلیس گزارش می شود. به دلیل این گزارش کم، این داده ها ممکن است جرایم خشونت آمیز را کم بیان کنند.

همچنین نگر، هایی وجود دارد که اطلاعات پلیس ناقص باشد. همه سازمان های مجری قانون داده ها را به SBI ارسال نمی کنند. همچنین، FBI ممکن است برخی از داده های ارسالی را غیرقابل استفاده تشخیص دهد. به ،وان مثال، یک بخش ممکن است ماه های کافی داده را در یک سال معین ارسال نکند.

موضوع ناپدید شدن داده های آژانس مجری قانون زم، تشدید شد که FBI در سال 2016 اعلام کرد که از سال 2021 به سیستم گزارش دهی جدیدی نیاز دارد. این تغییر دلایل خوبی داشت. سیستم جدید، سیستم ملی گزارش‌دهی مبتنی بر حادثه (NIBRS)، اطلاعات بسیار دقیق‌تری را نسبت به سیستم قبلی امکان‌پذیر می‌سازد. سیستم قدیمی در مجموع بر اساس هشت دسته جرم شاخص، گزارش هایی را در مورد جرم تولید می کرد و تنها شدیدترین جرم شاخص زم، شمارش می شد که چندین جرم شاخص در یک زمان انجام می شد (چهار جرم خشونت آمیز شاخص وجود دارد: قتل، تجاوز به ،ف، سرقت، و حمله تشدید شده). مزیت کلیدی استاندارد جدید NIBRS این است که می توان از داده ها برای گزارش ،ن ها استفاده کرد همه جنایات مرتکب شده و همچنین عوامل خاصی در جرم، مانند اینکه آیا سلاحی در آن دخیل بوده است.

برخی از آژانس ها برای تغییر آماده بودند، برخی دیگر آماده نبودند. در سال 2018، زم، که کارولینای شمالی به NIBRS روی آورد، نسبت داده‌های سازمان‌های مجری قانون که توسط FBI استفاده می‌شد، به سرعت به 16 درصد کاهش یافت (شکل 2). از آنجا که مشخص نیست داده‌های کدام آژانس گزارش یا مورد استفاده قرار نگرفته است، دشوار است که بد،م این کاهش گزارش در سال‌های 2018 و 2019 چگونه بر قابلیت اطمینان نرخ ،نی جرم برای آن سال‌ها تأثیر گذاشته است.

داده های دادگاه در مورد اتهامات جنایی

عدالت اندازه گیری آزمایشگاه داشبورد داده‌های مربوط به اتهامات جنایی و بسیاری از اقدامات مرتبط را از سیستم خودکار جنایی/تخلفات سیستم دادگاه ایالتی ارائه می‌کند. این داده ها حاوی جزئیاتی از شروع یک اتهام جنایی به جلو است. داشبورد تجسم داده ها را در سطح شهرستان و ایالت نشان می دهد و در حال حاضر دارای داده های هشت ساله است، از سال 2014 تا 2021.

محدودیت‌های آشکار این داده‌ها این است که، مانند UCR، مواردی را که توسط مجری قانون گزارش یا کشف نشده است، ثبت نمی‌کنند، و شامل جرمی نمی‌شوند که منجر به اتهام جنایی نمی‌شود. با این حال، مزیت استفاده از این منبع داده این است که برخلاف داده‌های گزارش شده پلیس که استاندارد اخیراً تغییر کرده است، منبع داده در طول زمان ثابت مانده است.

روند جرایم خشن

با توجه به این درک اساسی از نقاط قوت و محدودیت های گزارش پلیس و داده های دادگاه، چه می تو،م در مورد تغییرات اخیر در میزان جرایم خشونت آمیز بگوییم؟ پاسخ این است که داده های دو منبع روندهای متفاوتی را نشان می دهد.

روند بر اساس داده های پلیس از SBI

شکل 3 از داده های پلیس گزارش شده توسط SBI در مورد شاخص جرایم خشونت آمیز می آید. سه ویژگی قابل توجه وجود دارد. اول، روند اخیر، از 2014 تا 2020، صعودی است. اما این داده‌ها همچنین نشان می‌دهند که در سال 2021 میزان شاخص جرایم خشن (430.2 در هر 100000 نفر) کمی کمتر از سال 2020 (446.1) بوده است.

دوم، کاهشی در نرخ از 2017 تا 2018 وجود دارد. طبق مکاتبات با SBI، این افت تا حدی به دلیل تغییر از استاندارد گزارش‌دهی قدیمی به استاندارد جدید NIBRS رخ داده است. احتمالاً کاهش موقت تعداد سازمان‌های مجری قانون که داده‌های قابل استفاده را ارائه کرده‌اند، بر برآورد تأثیر گذاشته است.

روندها بر اساس داده های دادگاه از داشبورد سنجش عدالت آزمایشگاهی

برخلاف روند جرایم خشونت آمیز شاخص گزارش شده توسط پلیس، اتهامات واقعی برای جرایم خشونت آمیز در کارولینای شمالی از سال 2014 تا 2021 کاهش یافته است (شکل 4). بزهکاری حدود 75 درصد از کل اتهامات مربوط به جرایم خشن را تشکیل می دهد. در سال 2014، به ازای هر 100000 نفر، 1063 اتهام جنحه خشونت آمیز وجود داشت. این نرخ در سال 2021 بسیار کمتر بود و 647 در هر 100000 نفر بود. با یک استثنا، اتهامات جنحه خشونت آمیز از یک سال به سال دیگر کاهش یافت. استثنا از سال 2018 تا 2019 بود که در آن نرخ از 902 به 942 در هر 100000 نفر افزایش یافت.

اتهامات جنایات خشونت آمیز نیز در این بازه زم، کاهش یافت، از 292 به 219 در هر 10000 نفر. کاهش نرخ شارژ کاملاً اخیر بود، با کاهش نرخ در سال‌های 2020 و 2021. برای سال‌های گذشته، 2014 تا 2019، این روند ی،ان بود و هزینه‌ها در حدود 300 شارژ به ازای هر 100000 نفر در نوسان بود.

جمع ، همه اینها: داده ها به ما چه می گویند؟

چرا روند اتهامات مربوط به جرایم خشونت آمیز به طور مداوم کاهش یافته است در حالی که روند جرایم خشونت آمیز شاخص گزارش شده توسط پلیس کاهش پیدا نکرده است؟ یکی از دلایل احتمالی این است که داده های پلیس به جرایم شاخص محدود شده است، که ممکن است روندهایی متفاوت از روند کلی جرایم خشن داشته باشد. تغییر به استاندارد NIBRS باید به رفع این نگر، کمک کند، زیرا این داده ها اجازه می دهد تا جنایات متعدد از یک رویداد واحد گنجانده شود.

این دو منبع داده همچنین می توانند روندهای متفاوتی داشته باشند زیرا چیزهای متفاوتی را اندازه گیری می کنند. به طور خاص، داده های پلیس جرایم خشونت آمیز گزارش شده یا کشف شده را اندازه گیری می کند در حالی که داده های دادگاه جرایم خشن متهم را اندازه گیری می کند.

واضح است که درک بیشتری در مورد روند جرایم خشن مورد نیاز است. اول، کار آینده باید روندها را در سطح شهرستان و شهرداری ارائه و تفسیر کند. دوم، از آنجا که همه جرایم خشونت آمیز گزارش نمی شوند، ما باید روندهای ،تی در قرب، شدن از جرم را درک کنیم.

جدای از این ملاحظات، چه چیزهایی از داده ها برداشت می شود؟ اگرچه داده ها از یک داستان ساده پشتیب، نمی کنند، چند نکته مهم وجود دارد:

• بر اساس هر دو منبع داده، نرخ جرایم خشونت آمیز در طول زمان در نوسان است.
• داده های گزارش شده توسط پلیس نشان می دهد که شاخص میزان جرایم خشونت آمیز در سال 2014 به پایین ترین حد چهل سال گذشته رسیده است. از سال 2014 تا 2020 این روند رو به افزایش است و این میزان در سال 2021 اندکی کاهش یافته است. نرخ در سال 2021 بیشتر از نرخ در سال 2014 است.
• داده‌های دادگاه نشان می‌دهد که نرخ اتهام جرایم خشن در سال 2021 کمتر از نرخ در سال 2014 است.