منطقه بندی انحصاری باعث کمبودهای گسترده مسکن می شود که مانع از «حرکت به فرصت» و بهره وری بیشتر میلیون ها نفر می شود. ایالت مونتانا در آستانه اجرای اصلاحات جدید منطقه بندی است که ساخت مسکن جدید در این ایالت را آسان تر می کند. قانون جدید محصول یک ائتلاف متقابل ایدئولوژیک غیرمعمول است که ممکن است الگویی برای اصلاحات “YIMBY” در جاهای دیگر باشد. کریستون کپس، کارشناس مسکن CityLab یک تحلیل مفید از این تحولات:
قانونگذاران در مجلس ایالتی مونتانا در ماه آوریل لوایحی را ارائه ،د که قو،ن منطقه‌بندی، کاربری زمین و ساختمان را متز،ل می‌کند و ساخت مسکن جدید را برای صاحبان املاک بسیار آسان‌تر می‌کند – و توقف آنها را برای مقامات محلی بسیار دشوارتر می‌کند.
هجوم پنج جداگانه “بله در حیاط خلوت منلایحه‌ها – که هر پنج مورد توسط قانونگذاران جمهوری‌خواه حمایت می‌شوند – در کمیته‌های مختلف در حال پیچیدن هستند. یکی از آنها می‌خواهد که شهرها به حیاط خلوت و سایر واحدهای مس، جانبی اجازه دهند. قانون دیگر اجازه می‌دهد خانه‌های دوبل، در مکان‌هایی ساخته شود که برای افراد مجرد در نظر گرفته شده است. مسکن اگر فرماندار مونتانا، گرگ جیانفورته، که همچنین یک جمهوری‌خواه است، حتی چند مورد از این لایحه‌ها را امضا کند، مونتانا چندین ایالت ساحلی شرقی و غربی را که برای پاسخ به کمبود مسکن در خانه تلاش کرده‌اند، جهش کرده است.
در یک لحظه، قانونگذار مونتانا می تواند طیف وسیعی از اقدامات مقررات زدایی را صادر کند که تنها پس از سال ها آشفتگی در کالیفرنیا به جلو حرکت کرده است. در 20 آوریل، قانونگذار تصویب کرد SB 323، که هر شهری با بیش از 5000 ،ن را م،م می کند که اجازه س،ت دوبل، را در مناطق منطقه بندی شده برای خانه های تک خانواده بدهد. انتظار می رود که Gianforte این لایحه را نیز امضا کند SB 406، که ،ت های محلی را از تصویب قو،ن ساختم، سختگیرانه تر از قو،ن ایالتی در هر زمان منع می کند.
از میان صورت‌حساب‌هایی که در نظر گرفته شده، مهم‌ترین آنها SB 382 است قانون برنامه ریزی کاربری اراضی مونتانایک بسته همه جانبه YIMBY که تعداد کمی از ایالت های آبی جرات بررسی آن را دارند.
SB 382 فرآیند توسعه را متحول می کند و جلسات عمومی در مورد پروژه های مسکن را با بارگذاری اولیه آنها به مراحل برنامه ریزی عمومی، زم، که شهرداری ها برنامه های کاربری کلی خود را اتخاذ می کنند، محدود می کند. پس از آن، تأییدیه‌ها در شهرهای مونتانا به درستی پیش می‌رود – به طور مؤثر صاحبان خانه‌های NIMBY را که اغلب رشد را خنثی می‌کنند، متوقف می‌کند.
همانطور که Capps توضیح می دهد، قانون جدید محصول یک ائتلاف سیاسی چپ-راست غیرمعمول است:
موج قانونگذاری کار گروه متنوعی از م،عان چپ و راست سیاسی است. ائتلافی که در پشت این فشار قرار دارد در مورد هدف خود واضح است: مونتانا باید از بحران مسکن در گذرگاه جلوگیری کند.
در این مورد، طرفداران می توانند توافق کنند، حتی اگر تقریباً در هر موضوع دیگری، آنها دنیاها از هم جدا باشند. و با پیوستن به نیروها، این ائتلاف چپ-راست یک بن بست سیاسی را برطرف کرد که سیاست های به اصطلاح انبوه مسکن را که در تلاش برای رفع موانع ساخت و ساز جدید است، مسدود کرده است.
ما توانستیم به سراغ ا،ر جمهوری‌خواهان برویم و در مورد بازارهای آزاد و اهمیت حقوق مالکیت صحبت کنیم. کندال کاتن، رئیس و مدیر عامل مؤسسه مرزی، یک اندیشکده راستگرای بازار آزاد، می‌گوید: «آنها توانستند به افراد چپ بروند و در مورد تأثیرات آب و هوایی و اجتماعی صحبت کنند. خطوط حزبی م،عان نباید خود را در خطوط عادی حزبی قرار دهند.”
شکل گیری جنبش YIMBY در هلنا در ایالات متحده غیرمعمول است: تعداد کمی از ایالت ها با فرماندار جمهوری خواه، بسیار کمتر با ا،ریت جمهوری خواه در مجلس قانونگذاری، چنین تلاش های گسترده ای را برای ترویج ساخت و ساز مسکن جدید در شهرها انجام داده اند. برخی از ایالت‌های قرمز شاهد ع، این موضوع بوده‌اند: زم، که گینزویل به اولین شهر در فلوریدا تبدیل شد که به منطقه‌بندی محلی برای تک‌خانواده پایان داد، رهبران ایالتی تهدید ،د که اقدامات قانونی و محلی انجام می‌شود. دموکرات ها این فرمان را لغو ،د قبل از اینکه اثر بگذارد
اصلاحات منطقه بندی خطوط استاندارد ایدئولوژیک را قطع می کند. اقتصاددانان و کارشناسان مسکن در سراسر طیف سیاسی بر ،وم محدود ، منطقه‌بندی محرومیتی توافق دارند. اما تاریخچه ای طول، از NIMBYism هر دو جناح چپ و راست وجود دارد که با انگیزه ،یبی از جهل عمومی، سوء ظن به نیروهای بازار و توسعه دهندگان، و (به ویژه، هرچند دور از انحصار، در سمت راست) ترس از اختلال در جوامع موجود توسط مهاجرت به ویژه از طریق فقرا و اقلیت های نژادی.
غلبه بر مخالفت NIMBY آسان تر خواهد بود اگر طرفداران اصلاحات بتوانند در سراسر خطوط سنتی سیاسی با هم کار کنند، همانطور که در مونتانا چنین ،د. همانطور که کپس خاطرنشان می کند، ممکن است چنین ائتلاف هایی در حوزه های قضایی بسیار “آبی” مورد نیاز نباشد، جایی که محافظه کاران و آزادی خواهان نفوذ سیاسی بسیار کمی برای ایجاد تغییرات زیادی دارند. اما آنها می توانند در ایالت های قرمز روشن، آبی روشن و بنفش مانند ویرجینیا مفید باشند، جایی که فرماندار حزب جمهوری خواه گلن یانگکین اخیراً از اصلاحات حمایت کرده است، اما احتمالاً برای اجرای قو،ن به کمک دموکرات ها نیاز دارد. یک ائتلاف گسترده حتی در مونتانای به شدت قرمز رنگ ارزشمند است، جایی که حمایت لیبرال‌ها به پیشبرد اصلاحات در اوج کمک کرد.
اینکه آیا موفقیت مونتانا می تواند در جاهای دیگر تکرار شود، باید دید. Capps پیشنهاد می کند “[i]این امکان وجود دارد که سس ویژه در مونتانا در نهایت خود مونتانا باشد.” اما، در حالی که عوامل خاص مونتانا مطمئناً در اینجا نقش داشته است، مشکلات ناشی از منطقه بندی استثنایی مربوط به آن ایالت است. اصلاح طلبان حداقل باید سعی کنند از مونتانا درس بگیرند. تجربه کنید و ببینید که آیا آنها می توانند ائتلاف های مشابهی را در سایر کشورها ایجاد کنند یا خیر.
منبع: https://reason.com/volokh/2023/04/28/a-yimby-victory-in-montana/