پرونده آریزونا ممکن است گفتگوی ملی درباره نژاد و مجازات اعدام را تغییر دهد | آستین صراط | حکم

مجازات اعدام در آمریکا همواره با شبح تعصبات نژادی و تبعیض همراه بوده است. کشیش جسی ،ون این حقیقت نگران کننده را در ،وان کتاب خود در سال 2003 به تصویر کشیده است. لینچ قانونی: مجازات اعدام و آینده آمریکا.

از آن پس مفسران دیگر استدلال کرده اند که رویه قضایی مجازات اعدام در دیوان عالی کشور با تمایل به پاک ، مجازات اعدام از ارجاعات ،وان ،ون به میراث تاریخی متحرک شده است. با این حال در سراسر آن فقه، قضاوت می کنند تنها بر مشکلات موجود در نظام عدالت کیفری تمرکز کرده اند، شامل تصمیمات اتهامی دادست،، احکام هیئت منصفه، تصمیمات صدور حکم، و انتخاب ،ت برای اجرا.

در هر مرحله از روند مجازات اعدام، وکلا و قضات اشاره کرده اند تفاوت های آزاردهنده با نژاد متهم، نژاد قرب، یا هر دو مرتبط است. و آنها در مورد اینکه آیا چنین اختلافاتی مشکلات قانون اساسی را ایجاد می کند، بحث کرده اند.

اما در دو پرونده که اکنون از طریق سیستم دادگاه آریزونا کار می کنند، وکلای م،ع از واحد پایتخت دفتر م،ع عمومی شهرستان ماریکوپا استدلالی واقعاً مبتکرانه ارائه می‌کنند، بحثی که نوید گسترش و دگرگونی گفتگو در مورد نژاد و مجازات اعدام را می‌دهد. آنها توجه را به نژادپرستی سیستماتیک در این کشور جلب می کنند تمام جنبه ها زندگی آمریکایی و نشان دادن اینکه چگونه خود را در تصمیمات مرگ و زندگی در سراسر سیستم مجازات اعدام نشان می دهد.

تلاش آنها تلاش جسورانه ای است تا دادگاه ها را برای درک بهتر اینکه چرا نژادپرستی در روند مجازات اعدام فراگیر است، ریشه کن ، آن دشوار است و با تعهدات قانون اساسی ناسازگار است، بازتر کنند.

اگر آنها موفق شوند، ممکن است چشم انداز قانونی را در سراسر کشور تغییر دهند.

قبل از بررسی دقیق‌تر این تلاش، اجازه دهید به موارد خاصی که آنها استدلال خود را در آن بیان می‌کنند و به شیوه‌ای که معمولاً نژاد در فقه مجازات اعدام مورد بحث قرار گرفته است، نگاهی بیندازیم.

اول، موارد.

آریزونا می خواهد چزمون واشنگتن و آلن میلان راس را اعدام کند. اما وکلای آن‌ها درخواست‌هایی را ارائه کرده‌اند و از دادگاه عالی شهرستان ماریکوپا خواسته‌اند تا اعلامیه ایالت را مبنی بر درخواست مجازات اعدام به این دلیل که مجازات اعدام در شیوه اجرای آن خلاف قانون اساسی است، رد کند.

بر اساس گزارشی در AZCentral، واشنگتن با اتهامات متعدد مواجه است، از جمله «قتل درجه یک، کمک به یک باند جنایتکار خیاب،، هفت مورد حمله شدید و 28 مورد به خطر افتادن» ناشی از تیراندازی در اتومبیل در سال 2021 که منجر به کشته شدن یک پسر بچه 1 ساله و زخمی شدن شش نفر دیگر شد.

راس در سال 2017 دستگیر شد به خاطر قتل همسر سابقش و دو فرزندشان. او پس از تبادل آتش با افسران پس از درگیری شش ساعته در خانه‌اش در فینی،، بازداشت شد. او شارژ شد با سه فقره قتل درجه یک، دو فقره ضرب و جرح خشن، 19 مورد ضرب و جرح به یک افسر و یک فقره شلیک سلاح گرم در محدوده شهر.

واشنگتن و راس مردان سیاه پوستی هستند که متهم به قتل های نژادی هستند.

در نیم قرن گذشته، این سوال که اقلیت های نژادی در موارد سرمایه چگونه عمل می کنند نقش محوری داشته است در چالش های قانون اساسی برای مجازات اعدام. این چالش‌ها ادعا می‌کنند که متهمان سیاه‌پوست بیشتر از متهمان سفیدپوست حکم اعدام دریافت می‌کنند، حتی زم، که جنایات مشابهی مرتکب شوند.

در سال 1972، دادگاه عالی ایالات متحده فورمن علیه جورجیا این تصمیم مجازات اعدام را متوقف کرد این قانون قو،ن ایالتی را که تصمیم گیری در مورد اینکه آیا فردی که به یک جنایت بزرگ محکوم شده است باید محکوم به اعدام شود، به صلاحدید بی‌پایان قضات یا هیئت منصفه واگذار می‌کرد، لغو کرد. چنین قو،نی خطری غیرقابل قبول از نظر قانون اساسی ایجاد می کند که قضات یا هیئت منصفه اختیار خود را به روشی تبعیض آمیز نژادی اعمال کنند.

همانطور که قاضی ویلیام داگ، نوشته است، “احتیاط حامله تبعیض است.”

توجه داشته باشید که فورمن بر نقص رویه‌های قانونی تمرکز کرد و مشکل تبعیض در صدور حکم اعدام را ناشی از آزادی عملی بود که این رویه‌ها به نژادپرستان فردی می‌دادند.

به گفته دیوید گارلند جامعه شناس، دادگاه در فورمن موافقت کرد که فرآیندهای مجازات اعدام در ایالت ها «اغلب خلاصه، خودسرانه و شاید حتی نژادپرستانه بود، اما بر ایجاد تمایز اصرار داشت. لینچ قانونی غیرقانونی و حتی خلاف قانون اساسی بود، اما ایرادات قانون اساسی آن به رویه رفت و نه ماهیت.»

چهار سال بعد، در گرگ علیه جورجیا، دادگاه تصمیم گرفت که مجموعه ای از تغییرات رویه ای برای هدایت صلاحدید هیئت منصفه کافی است و همانطور که قاضی پاتر استوارت نوشت، “دیگر هیئت منصفه نمی تواند به طور عمدی و عجیب حکم اعدام را صادر کند.”

در سال 1987، دادگاه عالی مجدداً با اعتراضی به قانون اساسی مجازات اعدام به این دلیل که قو،ن تشخیصی هدایت شده نتوانسته بودند نژادپرستی را از مجازات اعدام حذف کنند، مطرح شد. چالش متکی بر استاد حقوق بود تحلیل تجربی گسترده دیوید بالدوس از تمام احکام اعدام صادر شده بر اساس قانون اختیاری هدایت گرجستان.

مطالعه Baldus نشان داد افرادی که متهم به قتل یک قرب، سفیدپوست در ایالت جورجیا هستند، بیش از 4.3 برابر بیشتر از افرادی که قرب،ان آن رنگین پوستان بودند، محکوم به اعدام بودند.

اما دادگاه متقاعد نشد که این دلیل کافی برای لغو مجازات اعدام است. زیرا متهم «نمی‌توانست آن تبعیض هدفمند را ثابت کند». خود محاکمه، هیچ نقض قانون اساسی وجود ندارد.

از آن زمان، مطالعات بسیاری انجام شده است نتیجه گیری بالدوس را تکرار کرد در حوزه قضایی مجازات اعدام یکی پس از دیگری، و شواهد جدیدی ظاهر شده است که تعصب نژادی در جاهای دیگر سیستم، از جمله در تصمیم گیری در مورد اینکه کدام زند،ان محکوم به اعدام واقعاً اعدام می شوند.

ولی، با چند استثنا، قضات تبعیض نژادی در صدور حکم اعدام را به ،وان یک مشکل ناشی از چند سیب بد تلقی کرده و از راه حل های رویه ای برای رسیدگی به آن استفاده کرده اند. به نظر می‌رسد که دعوای مجازات اعدام با مشکلی مواجه شده است که در آن همان نوع استدلال‌ها و داده‌ها مکرراً با تأثیر کمی ارائه می‌شوند.

وارد دفتر م،ع عمومی شهرستان Maricopa شوید.

درخواست آنها برای رد در پرونده واشنگتن و راس بار دیگر به شواهد علوم اجتماعی برای مستندسازی الگوی تبعیض نژادی در احکام اعدام در آریزونا متکی است.

اما، در یک نامه برندیس– مانند حرکت، وکلای م،ع راضی نبودند که پرونده شان در آنجا باقی بماند.

آنها می خواهند از تمرکز بر رویه گرایی و اعمال تبعیض فردی فراتر بروند تا در عوض، نژادپرستی سیستماتیک را که در پرونده های سرمایه ای خود را نشان می دهد، برجسته کنند.

م،عان عمومی معتقدند که دادگاه‌ها هرگز با تداوم نتایج متفاوت نژادی در پرونده‌های سرمایه کنار نمی‌آیند، مگر اینکه همانطور که وکلا در درخواست‌های خود بیان می‌کنند، درک کنند که «چگونه رنگ پوست توسط فرهنگی که در آن زندگی می‌کنیم م،ا می‌یابد. “

آنها مطالعه پس از مطالعه را ذکر می کنند و صفحه به صفحه شواهدی را ارائه می دهند که تبعیض نژادی را در تمام مؤسسات اصلی آمریکایی، از جمله آموزش، بانک، مسکن، مراقبت های بهداشتی، اشتغال، و پلیس مستند می کند. با این کار، آنها نشان می‌دهند که فرهنگ و قانون ما همچنان زیر بار تاریخی است که «پوست سیاه» را به نشان حقارت و هدف دشمنی تبدیل کرده است.

در پایان، وکلا به درستی خاطرنشان می کنند که این مطالعات و شواهد «بسیار فراتر از آن است[] مطالعه Baldus.” آنها نشان می دهند که “خطر غیرقابل قبول تعصب نژادی” همچنان اعمال قو،ن مجازات اعدام را سنگین می کند.

البته هنوز خیلی زود است که بد،م آیا م،عان عمومی آریزونا موفق خواهند شد که پیگردهای قضایی این ایالت را از مسیر خارج کنند. اما هنوز زود نیست که آنها را به خاطر اصرار بر اینکه قضات (و بقیه ما) به خاطر داشته باشند که قانون در خلاء وجود ندارد، تحسین کنیم.

طرح‌های دقیق و مستند آنها از قضات می‌خواهد تا با واقعیت گذشته نژادپرستانه آمریکا و ادامه نژادپرستی نهادی قبل از اینکه به ،ت اجازه انجام هرگونه لینچ قانونی دیگر را بدهند، مق، کنند.