لوئیس فراخان در دعوای افترا و اصلاحیه اول علیه لیگ ضد افترا و سایرین شکست خورد

از فراخان علیه لیگ ضد افترا، امروز توسط داوران دایره دوم سوزان ال. کارنی، جوزف اف. بیانکو و ویلیام جی. ناردینی تصمیم گرفتند:

ادعاهای گسترده شاکیان در 150 صفحه [Complaint] به دو نوع ادعا خلاصه می شود: (1) ادعاهای متمم اول که بر فعالیت های ادعایی متهمان علیه شاکیان از طریق اشخاص ثالث تمرکز دارد و (2) ادعاهای افترا ناشی از ارجاعات مختلف متهمان به شاکیان به ،وان ضدیهود….

ما با دادگاه منطقه موافقیم که شاکیان برای ادعای ادعاهای اصلاحیه اول خود حق ندارند…. تا آنجایی که شاکیان ادعاهایی را علیه متهمان مطرح می کنند، زیرا اشخاص ثالث - دانشگاه ایالتی مورگان و Vimeo - دسترسی شاکیان به پلت فرم های سخنر، را رد یا لغو کرده اند، آسیب های ادعایی متمم اول به طور منصفانه در اقدامات متهمان قابل ردیابی نیستند. "ایستادن مست،م بیش از حدس و گمان صرف در مورد تصمیمات اشخاص ثالث است و در عوض باید بر اثر قابل پیش بینی آن تکیه کند. [defendants\'] اقدام در مورد تصمیمات اشخاص ثالث." ادعاهای شاکیان مبنی بر اینکه وکالت عمومی ADL باعث تصمیمات اشخاص ثالث شده است توسط ادعاهای واقعی خاص پشتیب، نمی شود و در عوض، صرفاً به "تکیه می کنند"[s]استنتاج های فکری."

ادعاهای متمم اول باقی مانده شاکیان هیچ آسیبی را در حقیقت بیان نمی کنند. را [Complaint] ادعا می کند که ADL در ایجاد «استراتژی ملی ایالات متحده [t]o مبارزه با یهودستیزی." با این حال، چنین ادعایی صدمه مشخص و مشخصی را بیان نمی کند. اگرچه شاکیان پیشنهاد می کنند که راهبرد ملی توجیهی برای دستگیری و محاکمه فراخان ارائه می کند، [Complaint] به اندازه کافی ادعا نمی کند که چنین تهدیدی "واقعی یا قریب الوقوع است، نه حدسی یا فرضی".

علاوه بر این، ادعای شاکیان مبنی بر اینکه دخالت ADL با ،ت نیویورک باعث لطمه زدن به شهرت و کاهش فعالیت های مذهبی NOI و اعضای آن و منجر به تهدید به تحریم از سوی ،ت ایالتی شده است، به دلایل مشابه ش،ت خورده است. در انتها، این ادعاها بر زنجیره ضعیفی از رویدادهای فرضی استوار است و "تهدید قریب الوقوع آسیب آینده یا آسیب فعلی ناشی از چنین تهدیدی" را نشان نمی دهد. اسee همچنین لیر در مقابل تاتوم (1972) ("ادعاهای یک "سرد" ذهنی، جایگزین من،ی برای ادعای آسیب عینی خاص فعلی یا تهدید آسیب خاصی در آینده نیست.").

ما [also] نتیجه گیری کنید که شاکیان هیچ گونه ادعای افترای قابل قبولی را بیان نمی کنند، زیرا اظهارات مورد اعتراض، نظرات غیرقابل تعقیب هستند یا، حتی اگر قابل اقدام باشند، به اندازه کافی ادعا نمی شوند که دروغ هستند یا با سوء نیت واقعی بیان شده اند.

ابراز عقیده، برخلاف ادعای واقعیت، ممتاز تلقی می شود و هر چقدر هم که توهین آمیز باشد، نمی تواند موضوع دعوی افترا باشد.» شاکیان تعدادی از اظهارات متهمان را به چالش می کشند که شاکیان را به طرق مختلف به ،وان «یهود ستیز» می شناسند. بر اساس قانون نیویورک، این اظهارات، نظرات غیرقابل عمل هستند. ببینید، به ،وان مثال، سیلورمن علیه دیلی نیوز، LP (NY App. Div. 2015). راسل در مقابل دیویس (NY App. Div. 2012). همچنین ببینید، به ،وان مثال، Rapaport v. Barstool Sports Inc. (2d Cir. 2024) (ترتیب خلاصه) (به این نتیجه می رسد که "اتهامات نژادپرستی و کلاهبرداری غیرقابل عمل هستند، زیرا فاقد م،ای واضح تعریف شده هستند و در این زمینه، نمی توانند به طور عینی درست یا نادرست اثبات شوند.").

شاکیان همچنین اظهارات متهمان در تفسیر اظهارات خود فرخان را به چالش می کشند. اظهارات مورد اعتراض یا با افشای اظهارات واقعی فرخان همراه بود یا بر اساس اظهارات فرخان بود که بازتاب گسترده ای در رسانه ها داشت. به ،وان مثال، نامه ای که گرین بلات به Ticketmaster ارسال کرده است، که در آن گرینبلات بیان می کند که فراخان "یکی از بدنام ترین یهودی ستیزان در کشور است"، چندین اظهارات فرخان را نقل می کند و پیوندهایی را به دو مقاله در وب سایت ADL ارائه می دهد که حاوی اظهارات دیگری است. فراخان.

به طور مشابه، ،وان مقاله ای که توسط شاکیان به چالش کشیده شده است - "فرخان یک هولوکاست دیگر را پیش بینی می کند" - با نقل قول گسترده ای از فراخان همراه است که همانطور که دادگاه منطقه دریافته است، "می تواند منصفانه به ،وان اشاره ای به هولوکاست تفسیر شود." بنابراین، آن اظهارات مورد اعتراض نیز نظرات غیرقابل عملی را تشکیل می دهند. ببینید Gisel v. Clear Channel Commc\'ns, Inc. (NY App. Div. 2012) ("زیرا [defendant\'s] اظهارات بر اساس حقایقی بود که به طور گسترده توسط آن گزارش شده بود [relevant] رسانه ها و شنوندگان او را می شناختند، نمی توان گفت که گفته های او مبتنی بر واقعیت های فاش نشده است.»

در نهایت، شاکیان برخی از اظهارات واقعی متهمان را به چالش می کشند. روشن نوامبرo بررسی، ما با دادگاه منطقه موافق هستیم که [Complaint] به اندازه کافی نادرست بودن آن اظهارات را ادعا نمی کند. ما همچنین با دادگاه منطقه موافقیم که [Complaint] حاوی "حقایقی نیست که انتظار منطقی را ایجاد کند که کشف شواهدی را نشان دهد که گرینبلات یا ADL این بی،ه را با آگاهی یا بی توجهی بی پروا نسبت به نادرستی بی،ه بیان کرده اند." [the relevant standard, given that Farrakhan is a public figure -EV]….

Nathan E. Siegel و Adam I. Rich (Davis Wright Tremaine LLP) و Julie RF Gerchik، Patricia L. Glaser و Eric Y. Su (Glaser Weil Fink Howard Jordan & Shapiro LLP) نماینده متهمان هستند.