قضات در خصوص شکایت در پرونده کلاهبرداری اوراق بهادار NVIDIA بحث می کنند

تجزیه و تحلیل استدلال

استدلال روز چهارشنبه دومین مورد از دو موردی بود که قضات در این ماه درباره شکایت های کلاهبرداری از اوراق بهادار علیه شرکت های بزرگ فناوری شنیدند. (کتی بارلو)

قضات جلسه نوامبر چهارشنبه را با NVIDIA Corp. v. E. Ohman J: or Fonder AB، موردی ناشی از استفاده از تراشه های NVIDIA توسط ماینرهای کریپتو. مشکل قانونی ارائه شده برای قضات این است که آیا شکایت - که ادعا می کند NVIDIA با کم اهمیت جلوه دادن فروش تراشه های خود برای است،اج کریپتو به جای بازی، سرمایه گذاران را گمراه کرده است - به اندازه کافی خاص بوده است تا از استاندارد نسبتاً بالای درخواستی مورد نیاز برای چنین مواردی عبور کند.

سرمایه گذاران می گویند که این شرکت میزان فروش به ماینرهای رمزنگاری سهام آنها را در معرض خطر قرار نداده است. NVIDIA استدلال می کند که سهامداران شواهد محکم مورد نیاز برای چنین موردی را ندارند - به طور خاص، اسناد داخلی که نشان می دهد مدیران اطلاعات را می دانستند و پنهان می ،د.

نیل کاتیل که از طرف NVIDIA ظاهر شد، استدلال کرد که دادگاه استیناف در اجازه دادن به پرونده بسیار سهل انگیز بوده است، اما او مجبور شد بیشتر وقت خود را صرف پاسخگویی به سؤالاتی در مورد اینکه چرا چنین اختلافات واقعی توجه دادگاه را جلب می کند، می کرد. به طور خاص، قاضی سونیا سوتومایور بخش زیادی از وقت کاتال را صرف این ایده کرد که او فقط "اصلاح خطا" را می خواهد، وظیفه ای که قضات معمولاً آن را زیر نظر خود می دانند. این برای او نشانه بزرگی نبود که ارجاعات به تصحیح خطا از تقریباً همه سؤال کنندگان در طول بحث او ظاهر می شد: او از قضات «هر دو طرف راهرو» ی،ان بود، اگر بخواهید: النا کاگان، امی ،. بارت و نیل گورسوچ

در مورد تنها بحث اساسی که کاتال در مورد شایستگی داشت، با قاضی کتانجی براون ،ون بود، که به وضوح فکر می کرد که او بیش از حد درخواست می کند. به گفته او، کاتال اصرار داشت که "شاکیان ... در واقع شواهدی برای دفاع از پرونده خود دارند"، در حالی که او معتقد بود که استانداردها در واقع "نیاز به داشتن مدارک ندارند" و در واقع نمی توانند "درک کنند" چگونه آنها می توانند اسناد را داشته باشند در حالی که هنوز کشف نشده است.

مطمئناً همه چیز برای کاتال بد نبود. جان رابرتز، قاضی ارشد، مکرراً مشاهده کرد که کنگره به وضوح در قانون اصلاحات دعوی حقوقی اوراق بهادار خصوصی در سال 1995 قصد دارد این نوع دعوی را محدود کند. از آنجایی که به نظر رابرتز، کنگره فکر می کرد که این قانون «خیلی بهتر از صرفاً جلوگیری از دعاوی بیهوده» عمل می کند، به نظر می رسید که رابرتز معتقد بود که قضات باید محتوایی را در استانداردهای ادعایی قرار دهند که NVIDIA به چالش می کشد.

قاضی برت کاوانا نگر، رابرتز را تکرار کرد، زیرا او آشکارا نگران سهولت تصمیم دادگاه بدوی به سهامداران، «هر زمان که قیمت سهام سقوط می کند»، صرفاً با ارائه یک گزارش کارشناسی مبهم، «از یک طرح ا،اج عبور کنند» ابراز نگر، کرد. .

سهامداران در این مورد به گزارش کارشناسی که به تعداد پردازنده های است،اج رمزنگاری ساخته شده در زمان مربوطه نگاه می ،د تا سهم احتمالی فروش تراشه های فروخته شده توسط NVIDIA را ،ن بزنند. اما دیپاک گوپتا، نماینده سرمایه گذاران، به قضات گفت که این گروه انواع مختلفی از شواهد دیگر را ارائه کرده است.

در اوا، بحث کاتال، رابرتز صحبت او را قطع کرد تا در مورد اظهارات مکرر او بپرسد که شکایت مورد تایید در این مورد "خود را می خورد". رابرتز اظهار داشت که به نظر او "قیاس ... بسیار واضح است"، اما او اعتراف کرد که "هرگز" این عبارت را قبلا نشنیده بود و از خود پرسید: "این به چه م،است؟" پس از اینکه کاتال مدت زیادی تلاش کرد تا توضیح دهد که فقط قصد دارد بگوید شکایت از نظر داخلی ناسازگار است، رابرتز پاسخ داد که "مطمئن نیست چگونه این "خود را می خورد"، اما من حرف شما را می پذیرم. [for it]"

برای بسیاری از قاضی ها کمی گیج کننده است که وقت بحث را صرف کنند و از یک وکیل بپرسند که چرا پرونده او را می شنوند - چهار نفر از افرادی که روی نیمکت نشسته بودند بدون شک به شنیدن آن رأی دادند، و اگر از این تصمیم پشیمان نباشند، به احتمال زیاد قضات برای رسیدگی به این پرونده اقدام خواهند کرد. اما نشان می دهد که NVIDIA برای متقاعد ، ا،ر قضات مبنی بر اینکه دادگاه استیناف از هر جهت مهم اشتباه کرده است، راه درازی در پیش دارد.