اختراعات به عنوان پذیرش مسئولیت محصول: یک دادخواست گواهی استفاده جدید از پرونده های ثبت اختراع در پرونده افشاگر را برجسته می کند

توسط دنیس کراچ

یک دادخواست گواهی جذاب هفته گذشته (پیترسون در مقابل جراحی مینروا) از پتنت های Minerva به روشی نوآورانه استفاده می کند - تلاش برای استفاده از پرونده های ثبت اختراع شرکت به ،وان مدرکی بر دانش قبلی در مورد مسائل ایمنی محصول. این دادخواست که توسط مدیر فروش سابق Minerva Surgical، Dan Peterson ارائه شد، استدلال می کند که درخواست ثبت اختراع این شرکت برای یک دستگاه جراحی بهبودیافته، مستقیماً با شهادتی که بعداً در رسیدگی های داوری تلافی جویانه افشاگران ارائه کرد، در تضاد است.

طبق این دادخواست، در ژانویه 2017، Minerva درخواست ثبت اختراع شماره 15/418635 را به منظور حفاظت از یک دستگاه اصلاح آندومتر ابلیشن ارائه کرد. این برنامه فاش کرد که طرح اصلی دارای نقصی است که می تواند سوراخ های رحم را «ببندد» و به طور بالقوه منجر به آسیب های جدی بیمار شود. USPTO در نهایت در فوریه 2019 حق اختراع (شماره 10,213,151) را اعطا کرد و ادعاهایی به صراحت در مورد چگونگی حل این مشکلات ایمنی توسط طرح جدید مطرح شد.

پس از بررسی سند ثبت اختراع، چندین نکته را می بینم که استدلال پترسون را تأیید می کند:

1. شناسایی مشکل: ثبت اختراع به صراحت یک مشکل ایمنی را در مورد دستگاه اصلی توضیح می دهد: وقتی دستگاه به دیواره رحم نفوذ می کند (ایجاد سوراخ)، در واقع می تواند آن سوراخ را ببندد یا ببندد، که منجر به تشخیص اشتباه خطرناک می شود. به طور خاص، حق ثبت اختراع توضیح می دهد که اگر اعمال کننده انرژی نفوذ کند و "به طور موثر سوراخ را مسدود یا مهر و موم کند"، این می تواند منجر به نادرست شدن حفره رحم شود "به ،وان غیر سوراخ شده مشخص شود، در حالی که در واقع سوراخ وجود دارد."
2. پیامدهای ایمنی: حق اختراع به طور قابل توجهی در مورد خطرات جدی این نقص طراحی مستقیم است. بیان می کند که اگر سوراخ توسط دستگاه پوشانده شود و تحویل انرژی ادامه یابد، «احتمالاً باعث آسیب حرارتی به اندام های داخل حفره شکمی می شود. . . . چنین آسیبی به اندام های حفره شکمی بیمار می تواند بسیار جدی و بالقوه تهدید کننده زندگی باشد.
3. شرح راه حل: پتنت سپس راه حل طراحی جدید خود را شرح می دهد: افزودن کانال های جریان با ،وجی های متعدد در طول کل دستگاه. این اصلاح تضمین می کند که حتی اگر دستگاه به دیواره رحم نفوذ کند، گاز همچنان از طریق ،وجی ها به داخل حفره شکم جریان می یابد و باعث می شود سوراخ به راحتی تشخیص داده شود.

این مستندات به شدت از ادعای اصلی پترسون پشتیب، می کند - اینکه Minerva می دانست دستگاه اصلی آن دارای نقص خطرناکی است که می تواند سوراخ ها را بپوشاند و بیماران را در معرض خطر قرار دهد.

یک قدم به عقب بردارید: مورد در اینجا اساساً یک پرونده تلافی جویانه افشاگر است که تحت قانون کار کالیفرنیا § 1102.5 به وجود آمد. پرونده اساسی به شرح زیر است - با توجه به اینکه این حقایق از اسناد پترسون آمده است و بنابراین ممکن است مغرضانه باشد:

پترسون به ،وان مدیر فروش برای Minerva Surgical کار می کرد. هنگامی که Minerva متوجه شد که دستگاه اصلی آنها دارای نقصی است که می تواند سوراخ های رحم را بپوشاند و به طور بالقوه باعث آسیب های جدی بیمار شود، آنها یک دستگاه بهبود یافته ("ES") ساختند. با این حال، به جای یادآوری دستگاه اصلی، Minerva به فروش هر دو نسخه به طور همزمان ادامه داد.

پترسون که نگران ایمنی بیمار بود، از جایگزینی دستگاه های اصلی با مدل جدیدتر ES حمایت کرد. هنگامی که مینروا به دلیل مطرح ، این نگر، های ایمنی علیه او تلافی کرد، پیترسون یک ادعای افشاگر را تحت قانون کار کالیفرنیا § 1102.5 تنظیم کرد. این قانون کارفرمایان را از انتقام گرفتن از کارمند، که مشکوک به نقض قانون یا مقررات ایمنی را گزارش می کنند، منع می کند.

به دلیل وجود بند داوری در قرارداد کاری وی، پرونده پیترسون به داوری وادار شد. در طول رسیدگی داوری، Minerva شهادت داد که "هیچ چیز ناامنی در مورد دستگاه اصلی وجود نداشت." داور با استفاده از استانداردهای قانونی اشتباه طبق گفته پیترسون، علیه او در مورد تمام ادعاها حکم داد و نزدیک به 200000 دلار هزینه و هزینه به Minerva اعطا کرد.

بر اساس قانون داوری فدرال (FAA)، آرای داوری قابل تجدید نظر نیستند، اما گزینه های محدودی برای به چالش کشیدن رأی وجود دارد. در اینجا، پیترسون بر اساس بخش 10(a)(1) به این جایزه اعتراض کرد - با این ادعا که شهادت دروغ نشان می دهد که جایزه از طریق "فساد، تقلب یا وسایل ناروا" تهیه شده است - و همچنین تحت نظر قاضی نظریه "بی توجهی آشکار به قانون.” مشکلی که در اینجا برای پترسون وجود دارد این است که ادعای کلاهبرداری عموماً مست،م این است که نشان داده شود در طول داوری نمی توان آن را کشف کرد و اینکه مستقیماً بر تصمیم داور تأثیر می گذارد. بی توجهی آشکار به قانون نیز به ندرت یافت می شود - تشخیص این که خطای قانونی برای برآورده ، آن استاندارد کافی نیست.

آنچه این مورد را به ویژه جالب می کند این است که چگونه دشواری عملی رعایت هر یک از این استانداردها را نشان می دهد. حتی با وجود شواهد مستندی که ظاهراً شهادت دروغین (پرونده های ثبت اختراع) را نشان می دهد و شواهد روشنی که داور استاندارد قانونی اشتباهی را برای ادعای افشاگر اعمال کرده است، نه دادگاه منطقه و نه بخش دهم احساس نمی کنند که قدرت لغو رای را دارند.

این احترام فوق العاده به داوران همان چیزی است که پترسون در دادخواست دادگاه عالی خود به چالش می کشد و استدلال می کند که دادگاه ها بازبینی محدود را اساساً به هیچ بازنگری تبدیل کرده اند و نگر، های جدی قانون اساسی در مورد مسئولیت های ماده 3 قوه قضاییه را به وجود آورده است.

بنابراین، این پرونده فرصتی را برای بررسی مجدد اینکه آیا استاندارد بسیار محدود فعلی بررسی به اندازه کافی در خدمت اه، FAA و قانون اساسی است، به ویژه در مواردی که امنیت عمومی و شهادت های دروغین مستند را شامل می شود، ارائه می دهد.

زم، که پیترسون به دنبال لغو رأی داوری در دادگاه فدرال بود، هم دادگاه منطقه و هم حوزه دهم با استناد به دامنه بسیار محدود بررسی قضایی در مورد تصمیمات داوری، از مداخله خودداری ،د. این منجر به دادخواست فعلی پترسون به دیوان عالی شده است که این موضوع را به ،وان یک چالش قانون اساسی برای احترام شدید دادگاه ها به داوران می داند.

بنابراین مورد چندین لایه را ارائه می دهد:
1. ادعای تلافی جویانه زیربنایی بر اساس قانون کالیفرنیا
2. روند داوری که پیترسون ادعا می کند مینروا از طریق شهادت دروغین پیروز شد
3. امتناع دادگاه های فدرال از بررسی م،ادار رأی داوری
4. چالش فعلی قانون اساسی در مورد بررسی قضایی داوری

این پیشرفت نشان می دهد که چگونه آنچه که به ،وان یک پرونده افشاگر قو،ن ایالتی شروع شد، به چالشی گسترده تر برای رسیدگی دادگاه های فدرال به آرای داوری، به ویژه در مواردی که امنیت عمومی و شهادت دروغ بالقوه را شامل می شود، تبدیل شده است.

،صر کلیدی که این پرونده را به ویژه قانع کننده می کند این است که پترسون شواهد مستندی دارد - پرونده های ثبت اختراع خود Minerva - که به نظر می رسد مستقیماً با شهادت داوری آنها در مورد ایمنی دستگاه تناقض دارد. این یک مثال واضح از اینکه چگونه احترام افراطی به داوران ممکن است به طرفین اجازه دهد تا از طریق اظهارات سوگند خورده متناقض بدون نظارت قضایی م،ادار پیروز شوند.

دادگاه منطقه در ابتدا اذعان کرد که دادگاه ها «باید حدا،ر احترام را به تصمیمات داور قائل شوند» و این تمکین باید «افراطی» باشد زیرا «استاندارد بررسی آرای داوری از محدودترین استانداردهایی است که قانون شناخته شده است». سپس دادگاه استدلال های پترسون را برای لغو جایزه رد کرد - دریافت که شهادت Minerva در مورد ایمنی دستگاه صرفاً یک اختلاف واقعی است که توسط داور حل وفصل شده است، نه شواهدی مبنی بر سوءرفتار که خلأ را تضمین می کند. بخش 10 تأیید کرد - مکرراً بر فقدان قدرت دادگاه برای بررسی آرای داوری تأکید کرد. پترسون به طور کلی استدلال می کند که احترام شدید دادگاه ها به داوران تا جایی تکامل یافته است که آنها از هرگونه قدرت بازبینی م،ی دار خودداری می کنند، حتی در مواردی که امنیت عمومی و شهادت های دروغین مستند را شامل می شود.